امکان سنجی کاربرد شاخص های ارزیابی آموزش عالی در حوزه ارزشیابی برنامه درسی دوره تحصیلات تکمیلی، بر مبنای الگوی سیپ

در این پژوهش، پژوهش گران بر مبنای الگوی سیپ، اقدام به انتخاب 73 شاخص مهم ارزشیابی هیأت نظارت و ارزیابی و بررسی وضعیت موجود و امکان کاربرد آن ها، در ارزشیابی از زمینه ها، درون دادها، فرآیندها و نتیجه های برنامه درسی دوره تحصیلات تکمیلی دانشگاه های اصفهان، صنعتی اصفهان و شهرکرد، برای ارائه یک الگوی مناسب، نموده اند. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی و پیمایشی بوده است. جامعه آماری بخش کمی، شامل تمامی 11635 نفر هیأت علمی، دانشجویان و دانش آموختگان دوره تحصیلات تکمیلی سه دانشگاه­ مذکور بوده که 652 نفر آنان به عنوان نمونه انتخاب گردید. جامعه آماری بخش کیفی اعضای هیأت علمی سه دانشگاه مذکور بوده که30 نفر به روش نمونه گیری هدف مند، انتخاب گردید. داده های پژوهش از طریق پرسش نامه و مصاحبه، گردآوری شده اند. روایی ابزار توسط 15 نفر از استادان دانشگاه اصفهان تأیید گردید. ضریب آلفای کرانباخ شاخص های وضعیت موجود پرسش نامه 96/0 و ممکن آن 97/0 بوده و پایایی فرم مصاحبه از طریق متخصصان و روش سه سوسازی، بررسی گردید. طبق نتایج پژوهش، میانگین نمره نگرش افراد به وضعیت موجود شاخص های مربوط به ارزشیابی از تمامی مؤلفه های مورد بررسی (انتظارات، هدف ها، استادان، دانشجویان، امکانات، یاددهی-یادگیری، مدیریت و نظارت، محصولات، برون دادها و پیامدها)، در حد متوسط و کمتر از آن بوده (3≥  و 01/0p<)، اما میانگین نمره نگرش آنان به امکان استفاده از تمامی شاخص ها، در حد زیاد بوده است(4<  و 0001/0p<). بنابراین استفاده از تمامی آن ها در ارزشیابی از برنامه درسی، طبق الگوی ارائه شده، پیشنهاد می شود.